ГЕРОИН белый дарнет шоп Разумное

Яркая история моей жизни, братаны и сестрёнки! Узнал я, что шиза навязчивая идея "купить героин и сдать на права" прошла мне в голову в тот вечер, когда я оттопырился на закладку. Ведь только в наркотическом вареве, как говорят, можно найти ответы на все вопросы и решения всех проблем, такой вот молодежный сленг, братюнь! Слава богу, легавые не подозревали, что у меня под кепкой пыха курево, мои друзья - сплошные закладки, и я смело покатался с ними в комфортном автомобиле. Ощущения, известные как "отходы", были неприятными и стали меня бесить. И тут я решил: "Стоп, стоп, стоп, тут автострада на моей голове, а я какой-то бездельник, кайфовый." Остановился в кафешке, сказал "Чики-пуки, дайте героя", а на душе слышу "Да не, братан, тут тебе не адекватная история". Ну да, официантка же ведь, не может ничего знать о моих закладках и моих проблемах. Дальше - больше, и я вспомнил, что ещё надо на права сдать, иначе как быть в этом мире без водительских привилегий? Ладушки, подумал я, и поехал в автошколу, чтобы решить вопрос. Там обошлось без особых проблем, учителя были толковые ребята, даже легавые были довольны моими успехами.

"А че, братва, я же самый лучший ученик!"

- так я продемонстрировал им свои навыки, надеясь, что это хоть как-то повлияет на мою судьбу. В процессе сдачи экзаменов я, разумеется, не забывал про свою маленькую шизу и заказал друзьям "палевное" курево. Довольные легавые даже не подозревали, что я такой кайфанутый шимпанзе. И вот наконец-то, после нескольких месяцев подготовки, пришло мое время сдать вождение. Весьма нервничая, я вышел на автодром и увидел инструктора. Да, это был мой "день Х", день, когда моя уверенность в своем элитном авто и закладках достигла пика. Не смотря на отходы и оттопырившуюся шизу, я решил, что сейчас или никогда. Включил зажигание, проверил регулировки зеркал и выехал на трассу. "Эх, а когда я еще разок смогу оттопыриться на трассе?" - подумал я с тоской и кайфом одновременно. Переключение передач, повороты, всё шло хорошо, пока не случился тот самый момент на перекрестке. У меня пропало управление над автомобилем, и я врезался в столб. Инструктор был в шоке, а я, несмотря ни на что, продолжал думать, что надо бы заказать еще одну закладку. Легавые, которые быстро прибежали на помощь, сразу поняли, что я кайфанул, и начали возмущаться:

"Что ты, чувак, наделал? Как ты водить-то умудрился?"

Полетело много денег на ремонт авто и еще больше разочарования по поводу моих способностей. Но, честно говоря, главное, что я уже не был за рулем, героин покинул мою сознательность, а закладки и отходы остались в прошлом. Такая вот история, друзья, когда жажда адреналина и неправильные решения смешиваются воедино. Урок я вынес на память и сказал себе, что больше никогда не стоит сдавать на права в состоянии варева. И хоть это были сложные времена, я смог из них выйти с достоинством и сделать выводы, которые будут со мной всегда.

Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!